Çocukluğumdan beri oyun oynuyorum ve 2005 yılından beri de oyun sektörünün bir parçası olarak olayı profesyonelliğe dökmüş durumdayım. Hem 2005 yılına kadar olan süreçte arkadaş çevremi, hem de sonrasında Türkiye’deki oyuncu kitlesini sürekli olarak gözlemleme şansım oldu. Ne var ki son dönemde, aslında son yıllarda yaptığım gözlemlerde Türkiye’de oyun oynayan kitlenin içinde cehaletin tavan yaptığı bir grubun olduğunu görmek hem üzücü, hem de sinir bozucu. Üstelik bu cehalet, oyun sektörü ve oyunlar üzerine var olunca daha da sinir bozucu oluyor. Her gün gördüklerim karşısında içimden “Yahu adam her gün oyun oynuyor, oyun oynuyorum diyor, en basit şeyleri bile nasıl bilmez!” deyip duruyorum. Örnek mi istiyorsunuz?
Türkiye’deki oyuncuların cehaleti…
Cevapla